De legendarische Amstel Gold Race heeft een zeer populaire toerversie. De dag voor dat de profs over het parcours rijden kun je samen met een paar duizend andere fanatiekelingen (een gedeelte van) deze oudste en enige wielerklassieker van Nederland fietsen. De schrijver van dit artikel heeft deze toerversie meerdere malen gereden en heeft er de volgende review over geschreven.
Fietsen over de Limburgse heuvels
In het overgrote deel van Nederland zijn geen heuvels te bekennen. Afgezien van de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe is Nederland zo vlak als een dubbeltje. De grootste uitdaging van de toerversie van Amstel Gold Race is dan ook het beklimmen van de eindeloze stroom aan klimmetjes. Hoewel Joop Zoetemelk beweerd dat bergop fietsen hetzelfde is als fietsen met heel harde wind tegen kunnen we wel concluderen dat in theorie zo is, maar als je elke dag tussen de weilanden hebt getraind en dan onderaan de Cauberg wordt gezet het je toch tegenvalt.
Verschillende afstanden
Het fijne aan deze toertocht is dat je hem zo zwaar voor jezelf kunt maken als je zelf wilt. Je kunt kiezen uit een versie van 60, 100, 125, 150, 200 of zelfs 240 kilometer lang. Een overeenkomst hebben alle routes: Ze eindigen boven op de Cauberg, daar waar ook de finish van de profs ligt. De meest populaire versie is de 150 kilometer versie waarbij je een stuk of 15 beklimmingen voor je kiezen krijgt en dezelfde finale als de profs rijdt.
Loting
Om dat er ieder jaar een grotere vraag is naar startbewijzen voor deze toertocht moet je sinds een aantal jaar worden ingeloot om deel te nemen. Je schrijft je in het najaar in, dit kun je doen samen met je vriendin zodat jullie allemaal in- of uitgeloot worden en niet de ene wel en de andere niet mag. Een aantal maanden voor de toertocht krijg je te horen of je in de winter moet gaan trainen of dat je dit doel nog een jaar moet uitstellen.
Verzorging
De toerversie van de Amstel Gold Race is een heel erg goed verzorgde tocht. Al bij de start krijg je de mogelijkheid om je rugzakjes te vullen met bananen, gelletjes, koeken en gelletjes. Er zijn voldoende ravitailleringspunten waar je je vooraad bij kunt vullen. Als het warm is, is het wel verstandig om voldoende water mee te nemen, twee grote bidons zijn dan geen overbodige luxe. De ravitailleringspunten liggen zo’n 50 kilometer uit elkaar waardoor het voor kan komen dat je te weinig drinken bij je hebt.
Eyserbosweg, Keutenberg en de Cauberg
Hoewel het evenement erg goed georganiseerd is en er zo veel mogelijk verspreid wordt gestart zijn er een aantal punten waar de drukte soms te veel wordt. Met name op de Eyserbosweg, de Keutenberg en de laatste beklimming van de Cauberg kan het zo druk zijn dat deelnemers hier naar boven moeten lopen. Ik heb het zelf gelukkig nog nooit meegemaakt, maar wel van een aantal andere gehoord. De rest van het parcours verloopt over ruime, brede afgezette en heel goed uitgepijlde routes waardoor je er de rest van de dag weinig van merkt.
Kortom
De Amstel Gold Race toerversie is een toertocht die je zeker een keer gereden moet hebben. Als je niet van de drukte houdt kun je de toertocht ook op ieder ander moment van het jaar fietsen, start en vertrek zijn dan bij Amstel Gold Race Xperience.
Inschrijving voor de Amstel Gold Race Toerversie kan hier.
Over de schrijver
