De Groeten; Etiquette op de racefiets

Als je op een racefiets stapt gelden er regels. Niet alleen regels wat betreft esthetiek, maar ook regels wat betreft fatsoen. Een van de dingen die hier bij horen is het groeten van medefietsers. Ik vraag het me vaak af tijdens mijn rondjes rond de Utrechtse Heuvelrug; Hoe komt het dat niet iedere fietser terug groet? Hoe vaak gebeurt het niet dat mijn vriendelijke lach, knikje en een klein handgebaar worden beantwoord met een blik in het oneindige?

Gentleman’s sport

Wielrennen is een gentleman’s sport (wat niet betekent dat vrouwen niet mee tellen). We hebben tradities, gebruiken en gewoonten. We adoreren ons stalen/aluminium/carbon ros, we verzorgen onszelf en we groeten andere fietsers. Omdat het onderwerp zo veel stof doet opwaaien en ik van veel kanten heb gehoord dat zij niet meer groeten omdat ze toch niet terug gegroet worden leek het me niet verkeerd om daar eens en voor altijd tien geboden op te stellen.

1. Helmlozen doen niet mee

Rule number 1: Draag een helm. De enige manier om deze idioot te groeten is door je wijsvinger duidelijk naar de voorhoofd te brengen. Deze fietsers groeten elkaar trouwens wel. Als ze samen bij de eerste hulp zitten.

2. Hoe te groeten

Hoe de groet wordt uitgevoerd is van groot belang. Het minste wat je kunt doen is een knikje met je hoofd. Daarnaast is het gewenst om de vingers van je linkerhand, behalve je duim, van het stuur te halen en te strekken. Dit kan, maar hoeft niet, ondersteund worden door vocalen. Een klein ‘hi’ zal voldoen. Beide handen van het stuur halen om te zwaaien is niet alleen gevaarlijk, je ziet er ook uit als een volslagen idioot.

3. Pro actieve houding

Wees niet bang om de eerste te zijn die groet, iemand moet het initiatief nemen en het zal je verbazen hoe vaak jouw groet beantwoord wordt.

4. Mannen groeten vrouwen en andersom

Mijn ervaring is dat vrouwen vaker teruggroeten dan mannen. Waar het door komt Ik weet ik niet. Fietsen vrouwen langzamer? Kijken ze van nature meer om zich heen? Zijn het nu eenmaal socialere wezens? Het is in ieder geval bekend dat mannen maar één ding te gelijk kunnen, laat het dan in dit geval het groeten van de vrouw zijn. Want het opwekken van een opgewonden bui ziet er niet echt charmant uit in dat strakke lycra. Dat kan eventueel later nog wel. Het zou allemaal kunnen beginnen met een simpele groet.

5. Je hoeft niet íédere fietser te groeten

In principe groeten we iedere fietser die op een racefiets zit, dus ook die dikke-op-een-veel te-dure-fiets-met-open-kloten-fietsende man, ook die student met het wapperende, verwassen, rabo-shirt uit ’98, en ook die fietser op de fiets zonder matchende kleuren van het zadel en bartape. Fietsers van een andere soort, zoals ligfietsers, stadsfietsers, recreanten, mountainbikers en 65+’ers hoeven niet gegroet te worden, het mag wel.

6. Groeten is niet verplicht bij het inhalen

In principe wordt er alleen gegroet richting tegenliggers. Tijdens het inhalen kan het intimiderend overkomen als je vol enthousiasme groet, terwijl de ander aan het afzien is. Als je ingehaald wordt en aanhaakt bij een renner of groep renners is het minste wat je kunt doen je ven voorstellen en vragen of het ok is dat je een paar kilometer aanhaakt.

7. Het maakt niet uit welk merk de ander fietst

Ik ken fietsers die andere fietsers niet groeten als ze op een bepaald merk rijden. Laten we daar nu eens en voor altijd overheen stappen. Op welke fiets je rijdt heeft te maken met smaak, budget, persoonlijke voorkeur en wat voor type renner je bent. Uiteindelijk zit iedereen voor zijn plezier op de fiets en dit kunnen we simpel delen door een simpele groet.

8. Een groep wordt twee keer gegroet

Als je een groep renners aan ziet komen groet je de voorste renner en de laatste renner, het heeft geen zin om iedere renner afzonderlijk te groeten. Als je zelf in de groep rijdt is het aardig om te groeten, maar het is niet verplicht. In principe groet alleen de voorste en laatste renner van de groep.

9. Profs worden altijd gegroet

Als je een prof tegenkomt tijdens een ritje zijn de meeste mensen zo geobsedeerd dat ze vergeten te groeten. Een prof behoort echter tot de happy few die zich elke dag, door weer en wind, op zijn fiets klimt. Een respectvolle groet is dan ook op zijn plaats. De knik veranderd dan in een soort korte buiging. Mijn ervaring is dat profs altijd teruggroeten, je karretje aanhaken en een gesprekje aanknopen zitten ze niet per se op te wachten. Laat dat dus ook achterwege.

10. De enige uitzondering

Als je midden in een zware inspanning zit is het mogelijk dat je het snot voor je ogen hebt hangen. In dat geval ben je geëxcuseerd.

Als we deze regels allemaal in acht nemen wordt het een stuk vrolijker en gemoedelijker op ‘s lands wegen.